Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Αν έχουν κότσια, ας τολμήσουν (επιτέλους)...


Άρθρο του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Ο κ. Κώστας Καραμανλής έλεγε το φθινόπωρο ότι η κατάσταση πήγαινε κατά διαβόλου, διότι τόσο εκείνος, όσο κυρίως ο κ. Γιώργος Αλογοσκούφης επιδόθηκαν σε μια εγκληματική πολιτική με τις ανόητες «απογραφές» και το ξεγύμνωμα της ελληνικής οικονομίας. Όσο «δημιουργική» κι αν ήταν η λογιστική που εφάρμοσε η κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη επί υπουργίας των κ. Γιάννου Παπαντωνίου και Νίκου Χριστοδουλάκη, δεν ήταν σώφρων και τίμια στάση απέναντι στον ελληνικό λαό.

Κι όταν μιλάμε για το λαό εννοούμε το σύνολο των ανθρώπων που γίνονται θύτες και θύματα των εαυτών τους και μιας δράκας πολιτικάντηδων που φορολογεί ή δαιμονοποιεί από τη μια πλευρά, αλλά συμπεριφέρεται με αλαζονεία και φεουδαρχική αντίληψη από την άλλη.
Ήδη από τη στιγμή που εξανεμίστηκε η ελπίδα περί «ανασυγκρότησης του κράτους», πολλοί άρχισαν να κάνουν λόγο για χρεωκοπία της Ελλάδας. Μόνο ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μας μπέρδευε…
Όταν αναφερόταν σε ατιμώρητα (και ανέγγιχτα) σκάνδαλα ο σημερινός πρωθυπουργός ρωτούσε πού πήγαν τα λεφτά. Μόλις όμως έπρεπε να μιλήσει ενώπιον τηλεοπτικών συνεργείων και συγκεντρωμένων, διαβεβαίωνε πως «υπάρχουν λεφτά». Μετά τη νίκη και ύστερα από τις 100 ημέρες που θα μας οδηγούσαν στην ευημερία, διαπιστώνει πως λεφτά δεν υπάρχουν κι αντ’ αυτού περικόπτονται οι παροχές σε άδειες κι επιδόματα, παγώνουν οι συντάξεις…

Δηλαδή τα κέρδη των τραπεζών, των εργολάβων, των προμηθευτών του Δημοσίου και διαφόρων άλλων «παραγωγικών» φορέων δεν αφορούν σε χρήματα αλλά σε άυλες έννοιες που όλως τυχαίως συνοδεύονται από τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό;
Οι εθνοσωτήρες που αντιγράφουν ξένα μοντέλα διαχείρισης του κράτους χωρίς να υπολογίζουν το μέλλον της πατρίδας δεν καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Θέλουν εξοικονόμηση χρημάτων;

Ας στερηθούν λοιπόν οι ορδές των πρώην, νυν και αεί βουλευτών αποζημιώσεις, συντάξεις και οφφίκια χάρη στα οποία κάνουν ζωή χαρισάμενη ελέω θυσιών από συνταξιούχους των 500 ευρώ. Ας επιβληθούν πρόσθετοι φόροι σε τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις και όλους τους μεγαλοκαρχαρίες. Στη χώρα των αντιφάσεων και της υπερβολής δεν μπορεί να μη διαβάζουν οι υπουργοί κουτσομπολίστικα περιοδικά ή να μη βλέπουν μεσημεριανάδικα για να δουν ποιοι κάνουν παρέλαση για 15 λεπτά δημοσιότητας. Σίγουρα δεν θα είναι ο «Ξανθόπουλος» ή ο «Καΐλας».

Ας συρρικνωθεί το σάπιο και διεφθαρμένο Δημόσιο στα απολύτως αναγκαία ενώ να τιμωρηθούν παραδειγματικά και δημοσίως όσοι ενέχονται σε υποθέσεις που τελικώς πλήττουν ή έπληξαν την οικονομία.

Αν θέλουν να επιβάλλουν μέτρα στο λαό ας υποχρεώσουν αιώνιους άνεργους και gossip άεργους (που βολεύονται με τα επιδόματα από τον ΟΑΕΔ ή με βύσμα κρατούν κάβα σε συμβάσεις Δημοσίου, ΟΤΑ ή Stage) να παρέχουν δεκαπενθήμερη δωρεάν κοινωνική εργασία, όπως συμβαίνει στη Ρωσία στο όνομα της οικονομικής ανάπτυξης.

Έχουν τέτοια κότσια για να τους πάρουμε στα σοβαρά;