Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

«Πηδάλιο εκλογής» διά χειρός… Λαμπράκη

Γράφει ο Μανώλης Νταλούκας
Το κείμενο δημοσιεύεται σε συμφωνία με τον συντάκτη
και δημοσιεύθηκε αρχικά στο www.mediasoup.gr

Ο μεγάλος αγωνιστής της Δημοκρατίας και άγρια δολοφονημένος από το σκοτεινό και φασιστικό παρακράτος, αποκαλύπτει το μυστικό της επιτυχίας του, την μέθοδο δηλαδή που ακολούθησε για να βγει βουλευτής.

Οι σκέψεις και οι υποδείξεις του, έρχονται σήμερα για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας στο MEDIASOUP όπως καταγράφηκαν τότε, από τον ίδιο, στο προσωπικό του ημερολόγιο αμέσως μετά τις πρώτες εκλογές που έλαβε μέρος, δηλαδή τις εκλογές του 1961.
Ο αείμνηστος βουλευτής της ΕΔΑ Γρ. Λαμπράκης
στον μαραθώνιο για την Ύφεση και την Ειρήνη,
στις 21 Απριλίου 1963, ένα μήνα πριν από
τη δολοφονία του.

Θα μπορούσαν άραγε οι συμβουλές και το προεκλογικό «σχέδιο δράσης» του Γρηγόρη Λαμπράκη να ακολουθηθούν από έναν σημερινό υποψήφιο; Μάλλον δύσκολο.

Η γενική συμβουλή του Λαμπράκη είναι:

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ;

ΜΙΛΑ, ΒΓΑΛΕ ΛΟΓΟΥΣ ΠΥΡΙΝΟΥΣ, ΣΕΛΗΝΙΑΣΟΥ.

ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΨΗΦΟΥΣ.

Σήμερα, ειδικά αν προέρχεσαι από κόμμα που κυβέρνησε τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να σκεφτείς δυο φορές αν θα εκφωνήσεις ή όχι έναν πύρινο λόγο.

Σήμερα, απλά δεν σε παίρνει να σεληνιαστείς.

Ντοκουμέντο 1
Διότι, όσο περισσότερο σεληνιάζεσαι, τόσο περισσότερο κινδυνεύεις να προκαλέσεις την λαϊκή οργή, να ακουστεί τελικά η κραυγή ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ και να φας γιαούρτι.

Καλύτερα παίξ' το ανεξάρτητος.

Φέρσου ψύχραιμα, άνετος και κουλαριστός. Χαμογέλασε. Δήλωσε ότι εσύ δεν ξέρεις τίποτα δια τον φόνο.

Δεν άκουσες, δεν είδες. Και ότι αμέσως μόλις βγεις, θα αγωνιστείς με όλες τις δυνάμεις σου για να ανακουφιστεί ο φτωχός και να γελάσει κι ο πικραμένος.

Στη συνέχεια ο Γρηγόρης Λαμπράκης γράφει ότι για να βγει βουλευτής στηρίχτηκε στον λαϊκό κόσμο, γύρισε όλα τα καφενεία. ΣΤΑ ΟΠΩΡΟΠΟΛΕΙΑ, ΣΤΗ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ [σ.σ. δηλαδή στα Λεμονάδικα των Καμινίων (εκεί που οικοδομείται σήμερα το νέο κτήριο της Ραλλείου), στη Λαχαναγορά της Λεύκας (στο σημερινό αμαξοστάσιο των απορριμματοφόρων του Δήμου Πειραιώς επί της οδού Θ. Ρετσίνα) και στα Σφαγεία (στην περιοχή των Λιπασμάτων Δραπετσώνας)].


Ντοκουμέντο 2

Εκεί έκανε επισκέψεις ακολουθούμενος από τον αδελφό του, που μοίραζε προκηρύξεις ενώ αυτός μιλούσε στον κόσμο. Προσοχή, αυτό σήμερα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Το να εμφανιστεί υποψήφιος στην εποχή του ΔΝΤ στην λαϊκή αγορά, ισοδυναμεί με το να εμφανιστεί κόκκινο πανί μπροστά σε ταύρο.

Σήμερα, αγαπητέ υποψήφιε θα πρέπει να σκεφτείς τις ντομάτες και κυρίως τα καφάσια.

Διότι, η ντομάτα, τέλος πάντων θα την φας δεν πονάει. Αλλά σκέψου καλά τι θα γίνει αν δεχτείς φορτωμένο καφάσι στο κεφάλι!

Και για τα ΣΦΑΓΕΙΑ δεν το συζητώ…φαντάζομαι καταλαβαίνεις το γιατί.

Καλύτερα, να αποφύγεις τέτοιες κακοτοπιές.

Συμβουλή: Προσπάθησε να εμφανιστείς όχι στον λαό αλλά στους δημοσιογράφους!

Ξέρεις κανέναν παρουσιαστή εκπομπής; Κανέναν αρχισυντάκτη;

Πάρε τηλέφωνο, και βγες με το χαμόγελο, μην ξεχνάς να χαμογελάς σε όλη τη διάρκεια της εκπομπής.

Ντοκουμέντο 3
Στις δύσκολες ερωτήσεις εφάρμοσε την γνωστή συνταγή: ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.

Έτσι, έχεις ίσως κάποια ελπίδα. Αλλά, αν κάνεις το λάθος και αποφασίσεις να κατέβεις σε λαϊκή αγορά, οϊμέ, αγαπημένε υποψήφιε, έλα πρώτα να σε αποχαιρετίσω σταυρωτά και να σε διπλοφιλήσω.

(Η φωτογραφία και οι σελίδες από το ημερολόγιο του Γρηγόρη Λαμπράκη, προέρχονται από το ΑΡΧΕΙΟ ΛΑΜΠΡΑΚΗ. Πρόκειται για σπάνια ντοκουμέντα για τον Λαμπράκη και τη Νεολαία Λαμπράκη που συγκέντρωσε ο Μανώλης Νταλούκας).
Για να μην ξεχνάμε ποιος ήταν ο Λαμπράκης:
(Τα στοιχεία προέρχονται από τη «Βικιπαίδεια»)
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε το 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας και ήταν το 14ο παιδί από τα συνολικά 18 που απέκτησαν οι γονείς του. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη γυναικολογία.


Ντοκουμέντο 4

Υπήρξε αθλητής με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες και κατείχε για 23 χρόνια (ως το 1959) το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Στην διάρκεια της κατοχής διοργάνωνε με άλλους συναθλητές του αγώνες, διαθέτοντας τα έσοδα σε λαϊκά συσσίτια.

Το 1950 κατέλαβε τη θέση του υφηγητή Μαιευτικής - Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παντρεύτηκε την Δήμητρα Μπαταργιά με την οποία απέκτησε δυο γιούς τον Θοδωρή και τον Γρηγόρη.

Στα μέσα Δεκεμβρίου του 1957 ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής θα μεταβεί στο Παρίσι, στη σημαντικότερη διάσκεψη του ΝΑΤΟ.

Ο Καραμανλής πρόβαλε με την ομιλία του την περιβόητη αρχή της καθολικότητας, απαλλάσσοντας έτσι την Ελλάδα από τη μονομερή δέσμευση για την εγκατάσταση πυραύλων, μέχρι να συμφωνήσουν στην εξάπλωση των πυραύλων όλες οι χώρες της συμμαχίας. Αυτή η κατάσταση άνδρωσε το φιλειρηνικό κίνημα.

Στις εκλογές του Οκτωβρίου 1961 ο Λαμπράκης εκλέχτηκε βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ).

Φωτογραφία της "ΑΘΗΝΑΪΚΗΣ",
από τη δολοφονική επίθεση με θύμα
τον Γρηγόρη Λαμπράκη.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος της «Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη». Στις 21 Απριλίου 1963 αψηφώντας σχετική απαγόρευση της αστυνομίας, πραγματοποίησε την 1η Μαραθώνια πορεία Ειρήνης. Βάδισε το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μόνος του, εν μέσω απειλών, πριν τελικά συλληφθεί και κρατηθεί για μερικές ώρες.

Αμέσως μετά μετέβη στο Λονδίνο για να συμπαρασταθεί στους Έλληνες και Άγγλους διαδηλωτές που ζητούσαν την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο μετέπειτα βουλευτής του ΚΚΕ, Αμπατιέλος.

Στόχος των διαδηλωτών ήταν η βασίλισσα Φρειδερίκη, η οποία επισκεπτόταν τη βρετανική πρωτεύουσα προκειμένου να παραστεί σε βασιλικούς γάμους.

Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 22 Μαΐου 1963, καθώς εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στη Θεσσαλονίκη, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς. Τραυματίστηκε βαριά και υπέκυψε στα τραύματά του λίγες μέρες μετά.

Δείτε σχετικά:
http://www.mediasoup.gr/node/17589 - Ο Λαμπράκης αποκαλύπτει το μυστικό / Η δημοσίευση του "Media Soup".