Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Φρανκ Ένγκελ: Η ώρα της τρόικας τελείωσε!

Ο ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από το Λουξεμβούργο δεν κρύβει ότι είναι φιλέλληνας και πως ενδιαφέρεται να δει τη «μάνα» της Ευρώπης να στηρίζεται πάλι στα πόδια της με ρεαλιστικό πλάνο από το λαό για την κοινωνία, σε μια νέα Ε.Ε. με ένα υπερεθνικό μηχανισμό διακυβέρνησης και χάραξης πολιτικής




Την άμεση αποχώρηση της τρόικας πριν η πολιτική της προκαλέσει έντονες κοινωνικές εντάσεις προτείνει ο δραστήριος ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κ. Φράνκ Ένγκελ, λίγες ημέρες μετά την ανάλογη έκκληση που απηύθυνε η αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Βίβιαν Ρέντινγκ.

Ο Λουξεμβούργιος πολιτικός δεν ακολουθεί την πεπατημένη του ξύλινου πολιτικού λόγου από τον οποίο δεν μπορούν να απαγκιστρωθούν οι Έλληνες συνάδελφοί του. Χρησιμοποιεί τη γλώσσα της λογικής και απευθύνεται προς τους πολίτες. 

«Αν θέλετε να δείτε τη χώρα σας να στέκετε στα πόδια της, προσπαθήστε να βοηθήσετε όλοι ώστε να σταματήσουν οι σπατάλες δημοσίου χρήματος, πειθαρχήσετε αφού συμφωνήσετε όλοι μαζί σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο εξόδου από την κρίση, ώστε σε 20 με 25 χρόνια να μην σας κατηγορούν ότι χάθηκε μια γενιά στην παραγωγική ηλικία της από τη συνέχιση αυτής της κατάστασης», δηλώνει.

Ο κ. Ένγκελ δεν έχει κρύψει επανειλημμένως την αγάπη του για τη «μάνα» της Ευρώπης, την Ελλάδα. Γι’ αυτό όταν κλήθηκε να τοποθετηθεί επί του σχολίου που έκανε ο Ιταλός πρωθυπουργός κ. Ενρίκο Λέττα ερχόμενος στη χώρα μας πριν από μερικές ημέρες, ότι από εδώ αναγεννάται η Ευρώπη, συμφώνησε λέγοντας ότι απ’ αυτόν τον τόπο μπορεί να γίνει η αρχή για τη νέα Ευρώπη πέρα από τις ακρότητες και τα φαντάσματα που χώρισαν, δίχασαν και πλήγωσαν τη γηραιά ήπειρο. «Αντί να εξάγετε μυαλά, βρείτε τα μυαλά που θα μείνουν εδώ και θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός κρίσης πέρα από τα ονόματα, τα τζάκια και τις δυναστείες», τονίζει.


Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχωρεί ο κ. Ένγκελ προς το “Newsbomb.gr” δεν διστάζει να δώσει απαντήσεις σχετικώς με τα εσωτερικά διλήμματα που έχει να αντιμετωπίσει η Γερμανία από την επομένη των εκλογών, δεν διστάζει να τοποθετηθεί περί των αιτιάσεων ότι η Ευρώπη έχει τεθεί υπό την πολιτική κηδεμονία του Βερολίνου και δεν κρύβει τη ριζοσπαστική πρωτοβουλία της Ελληνίδας φίλη του, της κ. Μαριέττας Γιαννάκου για να προχωρήσει η πολυπόθητη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να εξελιχθεί σε ενιαία πολιτική οντότητα.

Όσον αφορά στην ελληνική προεδρία της Ε.Ε., που αρχίζει την 1η Ιανοαυρίου 2014, ο κ. Ένγκελ θα ήθελε να υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός ώστε να προωθηθούν θέματα αιχμής λίγο πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές της άνοιξης. Ωστόσο διαβλέπει και κινδύνους προειδοποιώντας ότι οι ερινύες της διχαστικής – ευρωσκεπτικιστικής ρητορικής πιθανόν να βρουν ευκαιρία και να αναδείξουν τα αδύναμα σημεία της ελληνικής προεδρίας προωθώντας άλλους σχεδιασμούς στο παρασκήνιο.

Η συνέντευξη του Λουξεμβούργιου ευρωβουλευτή, ο οποίος άρχισε να μαθαίνει ελληνικά επειδή θέλει να γνωρίζει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει στη χώρα μας, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αξίζει να την προσέξουμε όλοι (και κυρίως το εγχώριο πολιτικό δυναμικό που δεν έχει μάθει ούτε το περιεχόμενο Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου που υπογράφει να μην μελετά):


Χ.Κ. Λαζαρόπουλος: Θα ήθελα να αρχίσουμε σχολιάζοντας το σχόλιο του Ιταλού πρωθυπουργού κ. Ενρίκο Λέττα στο Twitter λίγο πριν φθάσει στην Ελλάδα. Έγραψε ότι «η Ευρώπη αναγεννάται από την Ελλάδα». Πιστεύετε πως υπάρχουν τέτοια περιθώρια στην Ελλάδα της κρίσης και των κοινωνικών προβλημάτων;

Φράνκ Ένγκελ: Αναμφισβήτητα υπάρχουν περιθώρια σ’ αυτήν την Ελλάδα για τον απλό λόγο που αξιώνει ότι πρέπει να αρχίσουμε από το σημείο όπου πονά πολύ περισσότερο. Δεν λέω, υπάρχουν κι άλλα σημεία που πονούν. Η Ελλάδα ωστόσο μπορεί να είναι η χώρα από την οποία θα γίνει η αρχή για τη νέα Ευρώπη.

Αυτό πρέπει να ισχύσει για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο;

Ο ευρωπαϊκός νότος θα πρέπει να είναι ενωμένος ούτως ή άλλως. Από την Κύπρο μέχρι την Πορτογαλία και πάλι πίσω γνωρίζουν ότι χωρίς τον «νότο» ο ευρωπαϊκός βορράς δεν πρόκειται να επιβιώσει επίσης.

Τελικά η κρίση είναι καταστροφή ή πρόκληση για την Ευρώπη και όσους θα ήθελαν την μετεξέλιξή της;
Αυτό είναι ένα καταλυτικό σημείο διότι πρέπει να αφουγκραστούμε ότι η εποχή των κρατών – εθνών τελειώνει και πώς θα επιλύσουμε τις αστοχίες που διαπιστώνονται στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν δεν υπάρχει προϋπολογισμός για τη στήριξη του κοινού νομίσματος, δεν υπάρχουν διαθέσιμες λύσεις. Όλοι οι ειδικοί το συνιστούν στα 40 χρόνια αλλά τα κράτη – μέλη δεν πιστεύουν αυτήν την προοπτική και δεν βάζουν τα χρήματά τους.

Ταυτοχρόνως, δεν επενδύουμε πλέον ενώ οι παραγωγικές δομές έχουν εγκαταλείψει την Ευρώπη κι αν χρειαστεί κάποιος την παραμικρή αρωγή, δεν είμαστε σε θέση να την παράσχουμε. Κάθε ξεχωριστό κράτος – μέλος δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε καταστάσεις για τις οποίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, θα περνούσε στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό και κανείς δεν θα έλεγε κουβέντα.
Προσωπικώς θεωρώ ότι αυτό το πρόβλημα αποτελεί σφάλμα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ευρωπαϊκό εγχείρημα είναι λάθος. Απλώς ήρθε η ώρα μιας αλλαγής…

Υπάρχουν όμως πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας που αναφέρουν ότι η Ευρώπη βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Γερμανίας. Συμφωνείτε;
Δεν είναι τόσο το θέμα του γερμανικού ελέγχου, όσο το γεγονός ότι η Γερμανία έχει δομήσει την εσωτερική οργάνωσή της κατά τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να αποχωρήσει χωρίς το παραμικρό πρόβλημα γι’ αυτήν ενώ έχει κερδίσει τις εντυπώσεις για να μην πω ότι τις διδάσκει. Η Γερμανία πείθει ότι γνωρίζει καλύτερα και μονίμως ξέρει άριστα αναγκάζοντας όλους να ακολουθούν το γερμανικό παράδειγμα για να βρουν λύσεις.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πώς η Γερμανία έφτασε σήμερα σ’ αυτό που είναι. Διαθέτει τόσο ισχυρή βιομηχανία διότι τη δημιούργησε πριν από ένα αιώνα και κάτι προκειμένου να προετοιμαστεί για τον πόλεμο. Δεν το κάνει τώρα αλλά τότε αυτή ήταν η βάση για την οικονομική ανάπτυξη και ήταν μια κατάσταση που οδήγησε τη χώρα αυτή στην οικονομική κατάσταση που διαθέτει σήμερα. Θα περίμενε κανείς από την Ελλάδα να ανακαλύψει εναλλακτικές Mercedes, Audi, Opel, BMW αύριο ώστε να τις φτιάξει και να τις πουλήσει; Δεν νομίζω ότι μπορούσε να γίνει. Ούτε το Λουξεμβούργο μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, ας μη γελιόμαστε.

Μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις για τις γερμανικές εκλογές και το αποτέλεσμά τους;
Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι το κόμμα της καγκελαρίου κ. Άνγκελας Μέρκελ, το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα, θα αποτελέσει και πάλι μακράν τον νικητή των εκλογών. Δεν βλέπω να αλλάζει αυτό.
Δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια έκπληξη και απ’ όσο αντιλαμβάνομαι δεν θα ήθελαν (σ.σ. οι Γερμανοί) να προκύψει κάτι διαφορετικό. Το δυσκολότερο που θα είναι οι ισορροπίες της επόμενης ημέρας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της παρούσης συγκυρίας, οι «Φιλελεύθεροι» διεκδικούν ποσοστό 5% και μπορεί να βρεθούν λίγο πάνω ή λίγο κάτω. Αν το κατακτήσουν θα συμμετέχουν και πάλι στο κυβερνητικό σχήμα.
Η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης θα είναι το ζητούμενο της επόμενης ημέρας μετά τις γερμανικές εκλογές. Ποιο θα είναι το πρόσωπο που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση ως καγκελάριος φαίνεται πως είναι σαφές, τα υπόλοιπα όμως παραμένουν ασαφή…

Κι έτσι προκύπτει μια ακόμα πρόκληση για την Ελλάδα, η οποία αναλαμβάνει την προεδρία από την 1η Ιανουαρίου 2014. Υπάρχει ατζέντα για τη νέα Ευρώπη, την οποία θα μπορούσε να προωθήσει η χώρα μας;
Θα ήλπιζα κάτι τέτοιο εφ’ όσον θα ήταν απότοκος στρατηγικού σχεδιασμού από την ελληνική ηγεσία. Δεν πρόκειται για μια απλή προεδρία αλλά γι’ αυτήν κατά τη διάρκεια της οποία θα διεξαχθούν οι ευρω-εκλογές.
Δημιουργώντας και συγκροτώντας μια ατζέντα με ζητήματα αιχμής για την Ε.Ε. υπάρχει ελπίδα ώστε αυτή η πρόκληση να αποτελέσει πολιτικό γεγονός, από το οποίο θα προέκυπταν νέα δεδομένα. Από την άλλη δεν θα ήταν σώφρον αν κάποιοι εκφραστές των άκρων, όχι μόνο στην Ελλάδα, χρησιμοποιούσαν την προεδρία ως αφορμή, την ώρα που η χώρα θα βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων να εκφράσουν διασπαστική ρητορική, κάτι το οποίο θεωρώ πολύ πιθανό.

Πληροφορούμαι ότι συμμετέχετε στην πρωτοβουλία που έχει αναλάβει η κ. Μαριέττα Γιαννάκου με την ονομασία «Νέα Ευρώπη Τώρα»! Θεωρείτε ότι μπορεί να αποτραπεί ο ευρωσκεπτικισμός με τέτοιες πρωτοβουλίες;
Στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι να δημιουργήσουμε μια ατζέντα προβληματισμού για ζητήματα που δεν μας έχουν απασχολήσει σήμερα. Αν ρωτήσει κανείς τους ψηφοφόρους που συμμετέχουν στις εκλογές, λ.χ. του Λουξεμβούργου, αν ψηφίζουν για τις απόψεις τους εκείνοι θα απαντήσουν με ερωτήσεις του τύπου «για ποιο πράγμα να ψηφίσουμε» ή «τι μπορούν να κάνουν οι πολιτικοί σήμερα».
Ίσως έχουν δίκιο. Η Ευρώπη δεν μπορεί να δώσει το πολιτικό περιεχόμενο, το ενιαίο Σύνταγμα, τον απαιτούμενο συνολικό προϋπολογισμό, την οικονομική προοπτική! Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πούμε «ναι» ή «ίσως όχι» σε 28 ξεχωριστές κυβερνήσεις που μας υποστηρίζουν.
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι μια δημοφιλής κίνηση, στην Ελλάδα αλλά και ευρύτερα, από την οποία θα αναζητήσουμε την έννοια των ευρωπαϊκών εκλογών για κάθε κράτος – μέλος μα και για το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πρέπει να αξιώσουμε τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να υιοθετήσουμε το ευρωπαϊκό Σύνταγμα, να απαιτήσουμε την αλλαγή στον τρόπο κατάρτισης του προϋπολογισμού και να συμφωνήσουμε στον καθορισμό ενός μεγάλου προγράμματος επενδύσεων για όλες τις χώρες με ιδέες που θα επανεκκινήσουν την οικονομία σε ολόκληρη την Ε.Ε.

Τότε ποιο είναι το μήνυμα που πρέπει να δοθεί στον Ευρωπαίο πολίτη του 21ου αιώνα ώστε να πιστέψει στην προοπτική αυτή;
Το μήνυμα είναι ένα και σαφές: Ήρθε η ώρα για την Ευρώπη να αποτελέσει ενιαία πολιτική οντότητα. Η προσποίηση των κυβερνήσεων ότι κάνουν κάτι τέτοιο ή διακυβερνούν με τους όρους των εθνικών κρατών πρέπει να σταματήσει εφ’ όσον κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Καμμία κυβέρνηση δεν το κάνει.
Πρέπει λοιπόν να μεταφερθούμε στο μοντέλο της ενιαίας ευρωπαϊκής δημοκρατίας και στον καθορισμό της ενιαίας πολιτικής οντότητας που έχει συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις. Αυτά δεν υπάρχουν σήμερα. Βλέπουμε πρωθυπουργούς εθνών – κρατών που κυβερνούν με τον δικό τους τρόπο ή όπως νομίζουν, ωστόσο, στην Ε.Ε. παράγεται το νομοπαρασκευαστικό έργο κατά 70%, η πλειοψηφία του οποίου γίνονται Οδηγίες και πρέπει να υιοθετηθούν από τα εθνικά κοινοβούλια.
Γι’ αυτό πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να λειτουργήσουμε με ομοσπονδιακή αντίληψη. Για παράδειγμα, το βαυαρικό κοινοβούλιο δεν βρίσκεται συνεχώς στο ομοσπονδιακό του Βερολίνου.
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα όπως είναι. Η Ευρώπη πρέπει να διακυβερνηθεί! Και δεν μιλώ περί των εθνών - κρατών αλλά για έναν υπερεθνικό μηχανισμό διακυβέρνησης πάνω από τα κράτη, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Τα έθνη θα υπάρχουν για πάντα. Όλοι εδώ γύρω –για παράδειγμα – θα μιλούν ελληνικά, θα έχουν την σημαία τους, θα άδουν τον εθνικό ύμνο τους. Το θέμα δεν είναι να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις των πολιτών αλλά να δρομολογήσουμε όσα μπορεί να πράξει η Ευρώπη.
Στη δικαιοδοσία της είναι η νομισματική πολιτική, ένα ευρύ φάσμα οικονομικών δραστηριοτήτων, η εξωτερική πολιτική, η ευρωπαϊκή άμυνα, ο αναπτυξιακός σχεδιασμός και η διεθνική υποδομή.

Γι’ αυτό η αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Βίβιαν Ρέντινγκ κάλεσε τους Έλληνες να μην πιστεύουν την τρόικα;
Η δήλωση της κ. Βίβιαν Ρέντινγκ ήταν ότι ο χρόνος της τρόικας τελείωσε και συμφωνώ απολύτως.
Πρώτον, είναι συνεχώς σε λανθασμένη κατεύθυνση. Δυστυχώς κάνουν λάθη συνέχεια, αυτό είναι γεγονός! Δεύτερον, καθίσταται αμφίβολο να ληφθούν λογικές πολιτικές αποφάσεις για τη χώρα αν αφιχθεί η τρόικα στην Αθήνα τις επόμενες εβδομάδες απαιτώντας νέες απολύσεις και περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Υπό τέτοιες συνθήκες κανείς δεν θα μπορεί να κυβερνήσει.
Δεν είναι αυτός ο ορθός δρόμος για να βαδίσει μια χώρα που θέλει να υπερβεί τα δεινά της κρίσης. Πόσο μπορεί να συνεχιστεί αυτό; Η πολιτική που υποδεικνύει η τρόικα για τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις είναι το θέμα. Πρέπει να βρεθεί τρόπος επανίδρυσης του κράτους χωρίς να απολέσει τις βασικές δομές του και τον κοινωνικό χαρακτήρα του.
Πολλοί ήθελαν και θέλουν να γίνουν μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμός του ελληνικού κράτους, όχι όμως μ’ αυτόν τον τρόπο.


Και τι πρέπει να γίνει τότε;
Η ευθύνη της υπέρβασης από την κρίση δεν πρέπει να ανατίθεται στους «λάθος ανθρώπους». Οι Έλληνες πιστεύετε ότι μπορείτε να τα καταφέρετε. Θα το πετύχετε εφ’ όσον κλείσετε τα αυτιά σας σε υποσχέσεις κομμάτων με πελατειακή αντίληψη. Δεν έχει μείνει χρόνος για περισσότερους εγωισμούς και αυτή η φάση έχει περάσει.
Αν θέλετε να δείτε τη χώρα σας να στέκετε στα πόδια της, προσπαθήστε να βοηθήσετε όλοι ώστε να σταματήσουν οι σπατάλες δημοσίου χρήματος, πειθαρχήσετε αφού συμφωνήσετε όλοι μαζί σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο εξόδου από την κρίση, ώστε σε 20 με 25 χρόνια να μην σας κατηγορούν ότι χάθηκε μια γενιά στην παραγωγική ηλικία της από τη συνέχιση αυτής της κατάστασης.
Ποιος θα απολογηθεί στον 30χρονο άνεργο που ακούει να του υπόσχονται ρυθμούς ανάπτυξης 0,02% ενώ εκείνος αναζητεί δουλειά οπουδήποτε αλλού εκτός από τη χώρα του; Και γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι αυστηρές νουθεσίες του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά η απουσία ενός ρεαλιστικού πλάνου γι’ αυτή τη χώρα. Όταν θα υπάρξει αυτό το σχέδιο για την αντιμετώπιση των εσωτερικών αγκυλώσεων, τότε θα αποτελέσει σχέδιο επιτυχίας και για την Ευρώπη.

Ένα τέτοιο σχέδιο μπορούν να εκπονήσουν Έλληνες πολιτικοί ή τεχνοκράτες;
Τίποτε απ’ τα δυο! Χρειάζονται πρόσωπα από την καθημερινή ζωή που συμμετέχουν στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν θα είναι τεχνοκράτες, τεχνικοί ή επιστήμονες. Πρέπει να είναι εκείνοι που θα έχουν επιχείρημα για το «α», απόδειξη για το «β», τεκμηρίωση για το «γ» ώστε να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν δεν μπορεί να το κάνει κάποιος από το δυναμικό της χώρας, ας βρεθεί κάποιος που θα του το αναθέσουν και θα γίνει. Αντί να εξάγετε μυαλά, βρείτε τα μυαλά που θα μείνουν εδώ και θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός κρίσης πέρα από τα ονόματα, τα τζάκια και τις δυναστείες.


Πηγή: Newsbomb.gr