Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ισραήλ αν επιχειρήσει μια εκτεταμένη επίθεση στη Γάζα. Οι τρεις τακτικοί στόχοι και η δυσκολία εκπλήρωσης. Η στρατηγική των «ισλαμιστών». Γιατί οι αεροπορικές επιθέσεις δεν αρκούν.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απέφυγε να
μιλήσει ευθέως για χερσαίες επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας, μετά τη
συνεδρίαση του υπουργικού του συμβουλίου, δήλωσε όμως πως υπάρχουν και άλλες
φάσεις στην επιχείρηση «Προστατευμένη Παρυφή» (Operation Protective Edge), η
οποία ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα.
Ο Νετανιάχου προσέθεσε πως αυτό που έχουν να αντιμετωπίσουν
οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις είναι «μια δύσκολη, σύνθετη και περίπλοκη
επιχείρηση».
Πρόκειται για μια συγκρατημένη δήλωση. Η έκταση μιας
ισραηλινής (χερσαίας) επέμβασης στη Γάζα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την
ποιότητα των πληροφοριών που διαθέτει. Μάλιστα, η τωρινή αναζωπύρωση είναι η
άμεση συνέπεια των προηγούμενων αποτυχιών του Ισραήλ σε επίπεδο συγκέντρωσης
πληροφοριών κατά την επιχείρηση «Πυλώνας Άμυνας» το 2012. Η επιχείρηση αυτή
είχε τον ίδιο σκοπό με αυτόν της επιχείρησης «Προστατευμένη Παρυφή», την εξουδετέρωση
του οπλοστασίου των ρουκετών μεγάλου βεληνεκούς της Χαμάς και της
παλαιστινιακής ισλαμικής Τζιχάντ.
Έχοντας εξαπολύσει περισσότερες από 860 αεροπορικές
επιθέσεις από τις 8 Ιουλίου, όταν ξεκίνησε η επιχείρηση «Προστατευμένη Παρυφή»,
οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ισραήλ φαίνεται ότι βασίζονται σε πολύ μεγάλο
βαθμό στη δύναμη από αέρος για την καταστροφή εκτοξευτήρων ρουκετών, διόδων των
λαθρεμπόρων, τούνελ και κρησφύγετων των μαχητών. Ωστόσο, στις αεροπορικές
επιθέσεις, οι μαχητές απαντούν με έναν μεγάλο αριθμό επιθέσεων με ρουκέτες
(περισσότερες από 350 από τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση), συμπεριλαμβανομένων
μερικών με χρήση ρουκετών μεγάλων βεληνεκούς. Έτσι, ο ισραηλινός στρατός θα
πρέπει να αναρωτηθεί πόσο ακριβείς είναι οι εκτιμήσεις του ως προς το μέγεθος
του οπλοστασίου των ρουκετών που βρίσκονται στη διάθεση των μαχητών.
Η αλυσίδα προμήθειας των ρουκετών για τη Γάζα μπορεί να
αναλυθεί, χοντρικά, ως αποτελούμενη από τρία συστατικά στοιχεία: Το πρώτο είναι
οι οδοί του λαθρεμπορίου που φέρνουν ρουκέτες ή εξαρτήματά τους από άλλες
περιοχές προς τη Γάζα. Το Ισραήλ ελέγχει τις δυο πλευρές του ορθογωνίου της
Γάζας και έχει επιβάλει ναυτικό αποκλεισμό στα θαλάσσια σύνορα, όμως θα πρέπει
να βασιστεί στην Αίγυπτο για την παρακολούθηση των συνόρων της Γάζας με τη
Χερσόνησο του Σινά. Αυτό σημαίνει πως είτε οι προμηθευτές εξακολουθούν να
μπαίνουν στη Γάζα είτε ότι από πριν δημιουργήθηκε ένα πολύ μεγάλο απόθεμα. Όπως
και να έχει, η ύπαρξη του οπλοστασίου δείχνει ένα σημαντικό κενό πληροφόρησης
που θα πρέπει να αντιμετωπίσει το Ισραήλ στην προσπάθειά του να σταματήσει τις
προμήθειες καθ' οδόν προς τη Γάζα.
Το δεύτερο συστατικό είναι τα σημεία από τα οποία
εκτοξεύονται οι ρουκέτες. Εδώ το Ισραήλ λογικά θα έπρεπε να έχει καλύτερη
πληροφόρηση, από την άποψη ότι είναι οι στόχοι που μπορούν να παρακολουθηθούν
με μεγαλύτερη ευκολία.
Η παρακολούθηση και οι αναγνωριστικές επιχειρήσεις μπορούν
να παρατηρήσουν την προετοιμασία των σημείων αυτών ή να εντοπίσουν την
εκτόξευση ρουκετών και να δώσουν με ταχύτητα τις γεωγραφικές συντεταγμένες ώστε
να μπορούν να πληγούν αυτοί οι στόχοι με αεροπορικές επιθέσεις.
Όμως, χωρίς σημαντική παρουσία στο έδαφος, γίνεται
δυσκολότερη η αναγνώριση των δεδομένων ώστε να διασφαλιστεί η καταστροφή
ολόκληρου του δικτύου συστημάτων σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Επιπλέον, μπορούν
να δημιουργηθούν νέα κρυφά σημεία εκτόξευσης, και αυτό σημαίνει ότι οι
επιθέσεις από την πλευρά του Ισραήλ μπορούν να προκαλέσουν μόνο προσωρινή
υποβάθμιση της δυνατότητας εκτόξευσης ρουκετών.
Το τρίτο συστατικό είναι οι μονάδες συναρμολόγησης και τα
ίδια τα αποθέματα ρουκετών. Αυτά είναι πιθανότατα διασκορπισμένα, καλά κρυμμένα
και θαμμένα βαθιά στις αστικοποιημένες περιοχές της Γάζας. Το Ισραήλ είναι
πιθανό να αντιμετωπίζει κρίσιμα εμπόδια σε επίπεδο πληροφόρησης σε ό,τι αφορά
την αναγνώριση των στόχων αυτών, όμως ακόμα και αν είχε ακριβείς πληροφορίες, ο
ισραηλινός στρατός θα έπρεπε να κινητοποιήσει πολύ μεγαλύτερο αριθμό
στρατιωτών, να εξαπολύσει εκτεταμένες επιχειρήσεις από ξηράς στη Γάζα, να
υποστεί έναν πόλεμο τριβών και την ίδια ώρα να αντιμετωπίσει το υψηλό
ανθρωπιστικό κόστος που σχετίζεται με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο
εσωτερικό της Γάζας, όπου η Χαμάς φροντίζει να χρησιμοποιεί ως κάλυψη τους
πολίτες.
Μια επιχείρηση του Ισραήλ από εδάφους θα μπορούσε εύκολα να
ευνοήσει τη Χαμάς, καθώς οι επιθέσεις αυτοκτονίας, οι αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί
μηχανισμοί, τα προηγμένα αντιαρματικά κατευθυνόμενα βλήματα και οι ομηρίες θα
επαναχρησιμοποιηθούν.
Υπάρχει λόγος που το Ισραήλ απέφυγε να εισβάλει από ξηράς
στο εσωτερικό της Γάζας στις προηγούμενες επιχειρήσεις: η επιτυχία εξαρτάται
από την ποιότητα της πληροφόρησης. Δεδομένου του ιστορικού της πληροφόρησης του
Ισραήλ σε ό,τι αφορά την απειλή των ρουκετών, φανταζόμαστε ότι αυτό είναι ένα
από τα κρίσιμα ζητήματα που κρατούν ξύπνιο τον Νετανιάχου το βράδυ, καθώς
σκέφτεται μέχρι πού μπορεί να στείλει τον στρατό του στη Γάζα.
Το πιθανότερο για τους Ισραηλινούς είναι να θέσουν στο
στόχαστρο συνοριακές περιοχές μέσα τη Λωρίδα της Γάζας. Προβλέποντας την κίνηση
αυτή, η Χαμάς εκτόξευσε πολλές ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς προς την Ιερουσαλήμ.
Πέραν της εκκαθάρισης των σημείων εκτόξευσης, το πραγματικό
κίνητρο πίσω από μια πιθανή επίθεση θα ήταν να πληγούν αναγνωρισμένοι στόχοι,
όπως για παράδειγμα αποθήκες όπλων, τούνελ και θέσεις μάχης.
Πηγή: Euro2day
